Slapen in een trechter! Er werd al jaren over gesproken. De zand- en grindtrechter moest terug komen als hotelkamer op de Willemshaven.
Na het hijskraanhotel, vuurtorenhotel en reddingsboothotel heeft Harlingen binnenkort het haventrechterhotel.
Vier jaar geleden werd het idee voor het eerst geopperd.
In 2016 ontwikkelde onderneemster Jellie Tichelaar een plan en zocht samenwerking met kunstenares Claudy Jongstra en architect Achterbosch.
Inmiddels zijn Marcel en Linda Bambach de eigenaren van het 25 ton wegende gevaarte.
Slapen in een trechter
Begin september werd de enorme trechter per schip aangevoerd naar de oude standplaats op de kade van Willemshaven.
In maart volgend jaar wil Bambach de hotelkamertrechter klaar hebben.
Een echte uitdaging voor de eigenaar van het gelijknamige installatie- en klussenbedrijf.
Wie vanaf 1 maart 2019 in de hotelkamertrechter wil slapen, kan boeken op de site www.slapenineentrechter.com.
Voor een uiterst luxe nachtje met uitzicht op de Waddenzee betaalt u € 349,- inclusief ontbijt voor twee personen, gebruik van wifi, minibar en een heerlijke jacuzzi.
Beeldbepalend voor de Nieuwe Willemshaven van Harlingen stond decennialang op de Willemskade een rode vultrechter.
Hij vormde de schakel tussen maritiem en het vaste land.
Deze vultrechter is vermoedelijk begin 1900 gebouwd en heeft eerst
jaren dienst gedaan in het havengebied van Rotterdam.
In de oorspronkelijke vorm en kenmerkende rode kleur is de trechter
in de vorige eeuw door het Harlinger bedrijf Spaansen BV overgenomen en op rails van de Willemskade aan de Willemshaven geplaatst.
De vultrechter werd gebruikt bij de overslag van zand, schelpen, graan, grind en andere bulkgoederen uit de ruimen van schepen.
Vrachtwagens reden onder de trechter en werden zo geladen.
Wie de haven bezocht, kon de rood geschilderde vultrechter op de Willemskade niet ontlopen.
Menig bezoeker heeft deze trechter als beeldbepalend object voor het
havengebied gefotografeerd. Door verplaatsing van de bedrijfsactiviteiten
moest deze vultrechter in 2004 het veld ruimen en verdwijnen naar een opslagterrein.
Gelukkig viel hij niet ten prooi aan de smeltovens en bleef hij zijn oorspronkelijke staat behouden. Een uniek object verdween daarmee van de Willemskade. Jarenlang keek niemand er nog naar om.